Էնդրոկրինոլոգիա

Էնդրոկրինոլոգիան կամ ներզատաբանությունը մարդկության հանար դարձել են փորձություն և պատուհաս։ Սկզբից նշենք, որ հորմոնալ խախտումը առաջանում է ներզատիչ գեղձի թերֆունկցիայի պատճառով և շատ անտրաբանական է, երբ նշանակում են հավելյալ քանակի հորմոն, որը պետք է ընդունել ներս։ Սա շատ վտանգավոր է հիվանդի հոգևիճակի և առողջության համար։ Ներզատիչ գեղձի թերֆունկցիան բուժելու փոխարեն, ավելացնում են հորմոն։ Միթե՞ սա առնվազն տարօրինակ չէ։ Նշենք նաև, որ որևէ ներզատիչ օրգանի թերֆունցիան առաջանում է կենտրոնական նյարդային հանակարգի մակարդակում և մարդու այդ խախտումը նույնպես վերահսկողության տակ է գտնվում։ Այդ պահին օրգանը արտադրում է այնքան հորմոն, ինչքան նրան հրամայում է մարդու կենարար ուժը և կենտրոնական նյարդային համակարգը և եթե մենք դրսից ներմուծենք հավելյալ հորմոն, ապա ներքին արտադրությունը ավելի կնվազի, քանի որ գլխուղեղում ծրագրավորված է քիչ քանակ ունենալ օրգանիզմում։ Երբ ներմուծում են հավելյալ քանակի հորմոն օրգանիզմ, խախտվում է ոչ միայն այդ տվյալ հորմոնի արդատրությունը, այլ նաև բալանսը, որի հետևանքով մյուս հորմոնները նույնպես սկսում են արտադրվել այլ քանակով։ Մի հորմոնի ավելացումով, մարդու մոտ այնքան հիվանդություն են առաջացնում, որ նույնիսկ հետագայում բուժելն կամ դժվար է լինում, կամ անհնար։ Օրինակ, վահանաձև գեղձի թերֆունկցիան բուժելու և յոդի յուրացումը օրգանիզմում վերականգնելու փոխարեն, նշանակում են հավելյալ հորմոններ, որի հետևանքով մարդը գիրանում է նիհարելու փոխարեն և դանդաղում է նրա նյութափոխանակությունը բոլոր ուղղություններով, խախտվում են բոլոր ներզատիչ գեղձերի աշխատանքը, քանի որ վահանաձև գեղձը նաև կարգավորում է մյուս ներզատիչ գեղձերի աշխատանքը, բացառությամբ հիպոֆիզից։ Երբ հավելյալ հորմոն են տալիս, կենտրոնական նյարդային համակարգը, հիպոֆիզը և կենարար ուժը տեսնելով քանակի ավելացումը, ավելի շատ թերֆունկցիա են առաջացնում, որպեսզի ի սկզբանե ծրագրավորված քանակը օրգանիզմում չավելանա։ Նշենք նաև, որ տվյալ խախտումների ժամանակ օրգանիզմը կարող է դադարեցնել յոդի յուրացումը։ Մի հորմոն նշանակելով մարդու մոտ առնվազն մի քանի խրոնիկ հիվանդություն են առաջացնում։ Այսպիսի մասնագետները բժիշկ կոչվելու իրավունք չունեն։ Սա նաև վերաբերվում է մյուս ներզատիչ գեղձերի հիվանդություններին։ Հոմեոպաթիան բուժում է թերֆունկցիաները և վերականգնում նյարդային համակարգի ծրագրավորումները և կարգավորումները։ Բուժել պետք է թերֆունկցիան, այլ ոչ թե ավելի շատացնել այդ խնդիրը։ Հորմոններ ընդունել չի կարելի ոչ մի պարագայում։ Պետք է ստեղծել պայմաններ և օգնել, որպեզի մարդու կենարար ուժը ինքնուրույն այդ ամենը կարգավորի։